Begining

Hayatta gerçekten bir kere tökezledinizmi devamı geliyor bir anda kendinizi tepeden aşağı yuvarlanırken buluyorsunuz sanki.

Ben de şu anda öyle bir dönemdeyim ne yazık ki.

Herşey talihsiz bir kaza sonucu ayağımın kırılması ile başladı.

Hemde ne kırılmak ameliyattan döndüm, neyse ki platin takılmadı ona şükrediyorum.

Felaket günlerdi, doktorumun sorumsuzluğu nedeni ile sakat kalma tehlikesi bile yaşadım.

Dört duvar arasında 3 ayım geçti.
Ve bu zor günlerimde çevremdekilerin yüzlerini çok iyi bir şekilde gördüm.
En yakınlarımın bana sırt çevirişlerine şahit oldum, gerçek dostlarımında aslında kimler olduğunu fark ettim böylece. E boşuna demiyorlar iyi dost kötü günde belli olur diye.
Bu kadar şeyin üstüne bir de işten çıkarıldım.

Daha doğrusu ayağımın durumu yüzünden "harcandım".
Haksız yere çıkardıkları yetiyormuş gibi şimdi bir de hakkım olanı vermeden çıkışımı vermeye çalışıyorlar, ama hakkımı sonuna kadar savunacağım bu yapılanlar yanlarına kalmayacak.
Bu aralar hep isyanlardayım anlayacağınızz.
Ha bir de tüm bunların üzerine sözleneceğim insandan hayatımın kazığını yedim terk edildim.
Paylaşmanın, içimi dökmenin,yeni dostlar edinmenin yükümü hafifleteceğine inanıyorum.

Yeni felsefem;
"Keep Calm and Kill People In Your Mind" :)

Sevgiler...